من یک زنم
...زنی تشنه عشق و بوسه و زندگی
Sunday, September 18, 2011
هی‌ به خودت میگی‌ نه گله نه شکایت…هیچی‌، مثل بچه آدم زندگیت رو بکن و خدا رو شکر، چلغوز جان، زندگی‌ سخت تر از آنچه می‌تونست باشه نیست، اما فایده نداره. هی‌ به چیز‌هایی‌ که باید وقتی‌ سر از تخم در میاوردی بهت یاد میدادن و یاد ندادن، فکر میکنی‌ آتیشی میشی‌ و نه دستت به جایی‌ بنده و نه میتونی‌ از کسی‌ انتقام بگیری که دلت خنک بشه، مجبوری تا تهش رو بخوری و بگی‌ خدا رو شکر که بد تر از این نشد. سر کار اگر زبان درازی نکنی‌ کلاه میره سرت، باید همیشه آماده جنگ باشی‌، زره یک دستت و شمشیر هم (گاهی‌ البته که زره اثر نکرد!) دست دیگه. این شده رسم دنیا. به همکارت میگی‌ این چه مدلشه که یک هفته مدام وظیفه تو شده که هی‌ وسایل لازم قفسه‌های ریکاوری رو پر کنی‌…مگه وظیفه خودش هم نیست؟ با پر روی میگه من با اینکار حال نمیکنم! انگار تو پیشونی تو نوشته ” انبار دار”. وقتی‌ هم اسلحه رو از رو ببندی بهت میگن وقیح. اما من فکر می‌کنم وقیح بودن بهتر از ک. خل بودنه. یعنی‌ اینجا چاره‌ای نداری جز اینکه یا جیغ بشنوی یا جیغ بزنی‌، حد وسط نیست اگر هم باشه یاد نگرفتی‌ کجاست مثل باقی‌ چیز‌ها که یاد نگرفتی‌…یعنی‌ نه اینکه نخواستی یاد بگیری، اصلا ندیدی که یاد بگیری.
گاهی‌ نفرت مثل یک شیشه سرم قندی ‌نمکی، با هر اتفاق کوچک و بزرگی‌ که میفته، قطره قطره میره توی خونت و بدون اینکه بفهمی یا از وطنت متنفر میشی‌ یا از سرزمینی که توش زندگی‌ میکنی‌. وای به حالت اگر به هر دوش همین حس رو داشته باشی‌.
6 Comments:
Anonymous Anonymous said...
Jana sokhan az del ma migoui

Anonymous نیم ریخته said...
کسی که نمی تونه در وطن خودش زندگی کنه دچار حس اجحاف عمیقی میشه . به خاطر همینه که مهاجرها زود رنج تر ند . من این رو در خودم هم میبینم . گاهی گذشتن از روی بعضی مسائل آونقدر برام سخته که تعجب می کنم وقتی میبینم بقیه مثل باد از زوش می لغزن . اما ریشه یابی همیشه حس رنج رو کمتر میکنه ( فقط کمتر میکنه) . هر جا در رفتار شخصی یک حد وسطی دیدی که به نظرت منصفانه رسید گرته برداری کن . زود تند سریع

Anonymous Anonymous said...
Va Man ba hame positive bodanam, kahste shodam..tavane edame nadaram!!!

Anonymous لانسلوت said...
اولا کاری که وظبفه ت نیست رو میتونی نکنی
دوم اینکه سلام
خوبی؟

Anonymous shokolate talkh said...
to ham mesle man enagr khoob nisti in roozha

Blogger Reza Mahani said...
Here in the US it is important that in the workplace you can talk about what you think is right without getting angry or feeling guilty, etc
It is an art, and we can still learn it :)