سفرت به خیر اما تو و دوستی خدا را...
دلم برای مهربونیت خیلی تنگ میشه
بهاره جان، برای اون نوشتههای صمیمیت، برای حرص خوردن هات، برای کامنتهای نازت و رمز قشنگی که مینوشتی با اشاره به اینکه " این کامنت رو پاک کن هستی بعدا"، برای خوندن روزمره تو، برای بودن تو. دلم برات تنگ میشه و گریه تنها چیزیه که سر حال نمیاردم. کجا پیدات کنم بهاره خانم؟
من چه غلطی میکردم وقتی تو داشتی میرفتی؟
و لحظه ای که نباشی بهتره
همه چی فراهم میشه که مجبور شی باشی
امیدوارم روحش شاد شه
میدونی چی پیش اومده واسه خورشیدت ؟
تسلیت