چقدر خوب بود . خوش به حالت . من خیلی بچه بودم که از کشور چک اسلواکی گذشتیم . ( اون موقع هنوز کمونیستی بود ) .شب بود و برقها رفته بود و ما در یک شهر کوچک زیر نور شمع تنها غذای رستوران رو - نون و پنیر - خوردیم و زود خوابیدیم تا فردا هر چه سریعتر از اون کشور خارج شیم . امروز چهره ی شهر عوض شده . خیلی دلم می خواد برم و ببینم . یعنی ممکنه ؟
سلام . چرا پراگ به شهر افسرده ها معروفه ؟ براک جالبه که بدونم . تصویری که از این شهر دارم , تصویریه که "میلان کوندرا" تو کتاب "سبکی تحمل ناپذیری هستی" برام درست کرده . راستی از جمله ی "ایران و مکزیک به هم شبیهن " عین سگ پشیمونم
سلام ،اولا چقدر خوشحال شدم که دیدم مطلب گذاشتی ، و این نشون دهنده اینه که حالت خوبه و بعدش هم یه عالمه ذوق کردم که عکس گذاشته بودی .مرسی نازنین و امیدوارم آخر هفته خوشی داشته باشی :)
مرا یاد فیلم های قدیم اروپایی می اندازد؛ آن مردان قوی هیکل با لباس های آهنی و زنانی با پارچه های سپید که تا روی شانه کشیده شده اند. کسی می خواهد به این دروازه های زیبا حمله کند... این تصاویر پشت سر هم ردیف می شوند
سلام چه جالب من هم یک مرد هستم!!! خوشحال شدم که با وبلاگتون آشنا شدم. امیدوارم در هر کجا هستید موفق وپیروز و سربلند باشید. عکسهای جالبیه. هر وقت دوباره دارین میرین ما رو هم خبر کنین تا آرزوی سلامتی سفر خیر براتون بکنیم
امروز چهره ی شهر عوض شده . خیلی دلم می خواد برم و ببینم .
یعنی ممکنه ؟
راستي پراگ ميشه كجا؟!!!!!!!!
ببخشيد كه من انقدر جغرافيام بده!
بي اون كه هيچ وقت ديده باشم اينجا رو از نزديك
سلام
che axaye khoshgeli
albate hamash baraye man baz nashod.
khoshhalam ke behet khosh gozashte.
good luck
خوشحالم که دوباره اینجا رو پیدا کردم
مدتها به این دنیای مجاز نیامده بودم
شاد و شادکام باشی :)
چه جالب من هم یک مرد هستم!!!
خوشحال شدم که با وبلاگتون آشنا شدم.
امیدوارم در هر کجا هستید موفق وپیروز و سربلند باشید.
عکسهای جالبیه.
هر وقت دوباره دارین میرین ما رو هم خبر کنین تا آرزوی سلامتی سفر خیر براتون بکنیم