من یک زنم
...زنی تشنه عشق و بوسه و زندگی
Friday, June 05, 2009
خوب مناظرهٔ تلویزیونی کاندیداها رو هم دیدم و باید بگم تحول بزرگی‌ برای صدا و سیما بود، چرا که چنین چیزی در تاریخ انتخابات ما سابقه نداشته. اما کاش کمی‌ مناظره‌های انتخباتی کشور‌های اروپا رو نگاه میکردن و کمی‌ درس میگرفتن. اولا مجری بیچاره جرات نداشت بگه بابا جون وقتت تموم شده و "cut".
دوم اینکه صحبت‌ها موضوع بندی نشده بود، مثلا اقتصاد، سیاست خارجی‌، زنان،...دو طرف از شرق و غرب میگفتن و من شنونده باید با اتکا به حافظه میفهمیدم که مثلا این حرف موسوی در جواب به اون ادعای احمدی‌نژاد بوده. بدتر از همه فس فس حرف زدن‌ها بود. راستش وقتی‌ به طرز بحث کردن این طرفی‌‌ها عادت کنی‌، برات خیلی‌ سخت میشه بشینی‌ و بحث‌های تلویزیون ایرانی‌ رو ببینی‌. مدام مکث، دنبال جمله گشتن و تعأرف. فکر می‌کنم این عادت ما ایرانی‌ هست که نمی‌تونیم حرفی‌ رو بدون حاشیه بزنیم. وقتی‌ به اول مناظره گوش میدی میبینی‌ تقریبا ۵ دقیقه فقط به سلام و درود می‌گذره، حوصلهٔ آدم رو سر میبره.
این روز‌ها انتخابات پارلمان اروپا هم هست و طبیعتا مناظرهٔ کاندیدا‌های احزاب مختلف. طرف یک موضوع میده و مثل معلم ایستاده و کسی‌ حق نداره جمله‌ای بیشتر از وقتش بگه و اگر هم بگه، حرفش رو قطع میکنه.
این یعنی‌ effect, از تعارف هم خبری نیست که مثلا فلانی من دوستت دارم ها، اما اینی که گفتی‌ پرت و پلا بود.

وقتی‌ داشتم برنامه رو میدیدم، کمی‌ ایستاد، نگاه کرد، گوش کرد و بعد پرسید: ببینم این‌ها مریضن؟ چرا حال حرف زدن ندارن؟ گفتم شانس آوردی نمیفهمی چی‌ میگن...
2 Comments:
Anonymous هيوا said...
سلام با حرفات كاملا موافقم نمي دونم معني اين تعارفات بيجا چيه!!
و مشكل بعدي هم همونه كه از هر دري سخن مي گن و ما مي مونيم توش!! ومشكل بعدي هم اينكه كه هيچكي از اتهمامايي كه بهش وارد مي شد دفاع درست وحسابي نمي كردو فقط مي خواست حرف خودش رو بزنه!البته وقتي بدون موضوع باشه و فرصت فقط 40 دقيقه براي حرف زدن از هر دري همين ميشه ديگه!!

سلام هستی عزيز، کانديداهای یکی از یکی بهتر به کنار، خودت چطوری؟! حال خاله ات بهتر شده؟! خيلی دلم ميخواست توی پست قبلی يه طوری دلداريت بدم اما نشد، نه اينکه نخوام، نتونستم و اين خيلی بده که وقتی درد و ناراحتی ديگران رو ميبينم کمی تا قسمتی فقط لال ميشم ولی خب دست خودم نيست.
راستی من مناظره ها رو وقت نکردم ببينم ولی فيلم تبليغاتی موسوی و کروبی رو ديدم و بايد بگم هیچ کدوم به دلم نشست. فيلم ميرحسين که يکسره سعی ميکرد با فلش بک روی گذشته و مانور دادن روی مسئله فقر و اعتياد و ... احساسات مردم رو انگولک کنه، بدون اینکه اسمی از اعضای کابینه و برنامه های احتمالی دولتش به میون بیاد و فیلم کروبی هم اگرچه از این نظر بهتر بود که حداقل در رابطه با افراد کابینه و برنامه های دولتش صحبت شد اما در کل فیلم ضعیفی بود و خصوصا صدای گوینده زن با لحن یکنواخت رو اعصاب آدم بود.
بگذریم، این خیمه شب بازیها هم مهمون یک هفته دیگه هستش.
هميشه پاينده باشی