کشیک عصر داشتن توی این هوا مصیبتیه. طوفان شده. ایستادم منتظر اتوبوس. از بخت بد ماشین خرابه. وقت ندارم تعمیگاه ببرمش. او هم وقت نداره. تا پروزه آخر رو تحویل بده غیر از خودش، دهن من یکی حتما سرویسه. نه باهاش می شه حرف زد و نه دیدش. غذا زورکی می خوره و نمی دونم اصلا می خوابه یا نه.
توی ایستگاه کسی نیست، جز پسر دخترهای جوون که احتمالا دارن می رن دیسکو و یا خونه دوستی برای خوش گذرونی. منتظر قطارم. تاخیر داره. سردمه و عجیب بی حالم. از ساعت سه و نیم که سر کار بودم به معنی واقعی سگ دو زدم. کشیک شنبه ها مزخرف ترین کشیک ممکنه اونهم وقتی عصر باشه! قطار می رسه. تا خونه چند بار روزنامه ها رو ورق می زنم بدون اینکه بخونم و چندین بار چشمم روی عکسی میخکوب می شه که شدیدا شبیه کسیه. شبیه تو. چند وقته تو رو توی ذهنم خفه کردم؟ چند وقته ازت خبری نیست؟ چند وقته جرات ندارم بهت فکر کنم از ترس اینکه همه چیز رو برای خودم خراب کنم؟ چند وقته روی یک ورق بزگ نوشتم " به حالا فکر کن" و چسبوندمش روی در یخچال، تا فقط به حالا فکر کنم و گذشته هام رو بایگانی کردم برای روزهایی مثل امروز، که یهو چیزی شبیه یه "یاد" از ذهنم بگذره و گرد و غبار خاطره های بایگانی شده رو بپاشه توی چشم هام؟ به آخرین ای میلت فکر می کنم. به کلمه هات. به حالت صورتت وقتی داشتی می نوشتی، به انگشتهات که روی کیبورد جابجا میشدن. تلاش می کنم از تو یک تصویر کلی توی ذهنم بسازم. دکتر اریکسون می گفت وقتی کسی نتونه از یادی، خاطره ای، کسی، تصویری کلی توی ذهنش بسازه با همه جزییات، اون وقت شروع فراموشیه. برای من خیلی زوده. من تورو اونقدر با جزییات و رنگ یادمه که انگار همین جایی.
میرسم خونه. بارون خوردم. خیسم، و خسته. سگها از سر و کولم بالا میرن. این یعنی به هواخوری احتیاج دارن. این یعنی کابوس من توی این لحظه. چراغ اتاق کارش روشنه. تکیه داده به صندلیش. می پرسم بردی شون بیرون؟ جواب می ده سلام! نه نبردم وقت ندارم، متاسفم. می خنده. می گه بیا جلو ببوسمت اونجا نایست. تکون نمی خورم. تنم خالیه. بلند می شه و به محض بلند شدنش، من هم بر می گردم به سمت در. می گه صبر کن پس با هم بریم، من رو هم ببر هواخوری! توی زمین و هوا دستم رو می گیره. اجازه می دم بغلم کنه، ببوسه، فشار بده به خودش، نازم کنه و بپرسه چرا بد اخلاقی می کنم و من هم جوابی نمی دم و نمی گم که دوباره هوایی شده ام و دلم تو رو می خواد و نگاه تو رو و بودن تو رو.
آخ که من از این هوا متنفرم. قرار شده به حالا فکر کنم.