نشستیم و فیلم " حالا یا هرگز" رو با هم دیدیم. بعد من دوباره تنها دیدم و دوباره دیدم و فردا هم دوباره دیدم و هر بار انگار چیزهای تازه ای توش کشف می کردم و انگار حرفها برام تازه می شد و انگار یک جور زندگی من بود توی سالهای آینده. سالهای آینده؟ نمی دونم. انگار من بودم. هر دو نقش رو داشتم. خودم رو عجیب بازشناسی می کردم و عحیب تر اینکه گاهی با تعجب به من می گفت: اینها که حرفهای تواه؟! و من می شنیدم که حرفهای من شده سناریوی یک فیلم! شاید هر کس دیگه ای هم این فیلم رو ببینه همین رو بگه. همونطور که رفتم سکس ان د سیتی رو دیدم و از زبون خیلی ها توی سالن سینما شنیدم که می گفتن اینها که حرفهای منه! نه، فکر می کنم همه یکجور دربدری دسته جمعی داریم. خودمون رو گول می زنیم و همزاد پنداری می کنیم.
...
ای میلم رو باز میکنم و اسم تو میخکوبم میکنه. عکس هات رو نمی بینم، عکسهات جایی توی ته ته قلبم خالکوبی می کنم. قلبم از حرکت ایستاده، دنیا شده قد یک گردو و ته دستم فشرده می شه. بوی تو میاد. پوست تنم آب شده و تک تک سلولهای تنم توی فضا پراکنده شده. نوشته کوتاهت رو می خونم و این سه کلمه ساده "قربان تو عزیزم" رو می نوشم و می نوشم و می نوشم.
....
Salam. Chera in aghahe "Irlandi" bayad inghadr tahghir beshe?.
Eshareh man dar vagheh be post ghabli shomast va on email az dost, hamsar shomast ke shoma zaheran hazerid janetan ham be o bedahid. Va ama chera kalamei az inhame ehsastan be o nemi goid? Va shayad ham gofteid.
Dosti mi goft. "Tanha Tanha da eshgh haye vaghei adamha be ham nemi resand. Mesal: Shirin va Farhad, Leyly va Majnon, Romeo og Juliet va ...."
Aya vaghan eshghe shoma be dost ya ke hamsare ghabli khodetan vagheist, pas in aghahe Iralndi kist? Va aghar nist pas chera ba in aghahe in ghadr bazi mi konid. Agar baz ham khastid ke man edame bedam,Just say ok.
می تونی ادامه بدی. می تونی بپرسی. می تونی تعجب کنی. من و فراز قسمتی از زندگی هم بودیم، یک فصل از یک زندگی مشترک که بنا به دلایلی ناتمام موند. من هنوز دوستش دارم و راست گفتی، آنقدر دوستش دارم که می تونم براش بمیرم. اما متاسفانه عشق من چیزی رو نمی تونه الان تغییر بده.
اما ایرلندی...ما با هم زندگی می کنیم. تنهایی مون رو با هم قسمت می کنیم و شاید اگر ایرلندی نبود من دچار یک دیپرشن شدید می شدم. اما هست و به نوعی ناجی منه. من هرگز تحقیرش نکردم و حتی تصور اینکار رو هم نمی تونم بکنم. مرد نازنینیه که کاملا مرز رابطه اش با من مشخصه و هیچ اصراری هم در انکار این مرز نداره. نمی دونم متوجه منظورم شدی؟
Albate ke shoma ghasd e tahghir dost Ir. tan ro nadarid. Faghat mi khastam begam, movazeb bashid ke az o be onvan e yek vasete baraye por kardan e zendeghi dar gheyab e Faraz estefade nashavad! Zaheran ma Iraniha hala dighar az an safarhay e filsofaneh daroni dast bardashte, be safarhay e bironi pardakhteim va ba anche haghighat darad marz haye jadidi baraye khod sakhteim. Ama in marz haye jadid ham chenan az jens e haman rasm o rosamat Irani khodeman ast. Osolan parde dar farhang e ma naghshe barjesteh e ra ifa mikonad.Chayad tanha tafavot e cheshm-gir an(Ja be jaiye marzha),harekat -az posht e parde, be -dar kenare parde raftan va istadan ast.Pardei ke nemi ghozasht ke ma chafaf bebinim va chafaf dide beshim. " Mi tavan ham chenan kenare parde baghi maand, ama koor ama kaar"(Forough)va in "Posht e parde" bodan ha ba tamame ramz o raz hayash, zibaii hayash va faribandegi hayash ma ra hamchenan dar ghozar e beyne sonnat va modernite nakaam ghozashte ast.Harekati anjam chode ast ama ma hamchenan haazer be raha kardane parde nistim, chra ke parde ma ra az oriyan kardan e hoviyat e ma mahfouz mi darad va jai ke ma mi tavanim zakhm hayeman ra dar posht an penhan konim.Be nazare man parde namadi az Islam va oghdeh e ist mansob be shargh. Mi tonid begid chand sal ba Faraz zendegi kardid va aghar ziyad e ravi nabashe begid be tore kolli eshtebah az taraf e ke bod?
Merci.
فکر کردم حالا که شما به هر عنوان نمی‌‌خواهید بنویسید، من برایتان چیزی می‌‌نویسم!. در فیلم: "داستانهای نیو یورکی" مرد که نقاش بود با دوست دخترش در آتلیه زندگی میکردند.
مرد به دختر بی توجه بود و آنها اکثرا با هم دعوا داشتند. مرد نقاش قابلی نبود اما هر وقت آنها با هم دعوا میکردند مرد می‌‌رفت و شاهکاری می‌‌افرید. دختر به این موضوع پی برده بود و مرد را که این اواخر او را فقط به خاطر انگیزه ایی برای تحریک در نقاشی می‌‌خواست ترک می‌‌کند. کنجکاوی مرا ببخشید اما آخر کسی که وبلاگ می‌‌نویسد به نوعی روحش را عریان می‌‌کند و شاید این موضوع یعنی عریان کردن روح یکی از صفت‌های خوب وبلاگ نویسی باشد که من می‌‌خواهم صفت عرفانی را هم به آن اضافه کنم. شاید شما فکر می‌‌کنید که باید صبر کرد و زمانی که تجربیات "اتفاقات" انباشته شد آنگاه نوشت.و شاید فکر کنید که حالا این اتفاقات باید دراماتیک هم باشد، اما من فکر میکنم از انجایکه شما خوب می‌‌نویسید، پس به هیچ کدام از مواردی که ذکر شد نیازی نیست.بهانه ایی لازم نیست، وقتی که زندگی با همه خوبی و بدی‌هایش بهترین بهانه است.در ضمن یک نویسنده همیشه خوب نمی‌‌نویسد، ولی می‌‌نویسد. پس بنویس
fekr kardam hala keh shoma beh har onvan nemi khahid benevisid, man barayetan chizi mi nevisam!. Dar film: "daastaanhaaye nio yovrki" mard ke naghaash bod ba dost dokhtarash dar atelih zendeghi mikardand.
mard be dokhtar bi tavajoh bod va anha aksaran ba ham daava dashtand. mard naghaash ghaabli nabod ama har vaght anha ba ham daava mi kardand mard mi raft va shaahkaari mi afrid. dokhtar be in mozoo pey bordeh bod va mard ra keh in avakher ao ra faghat be khater angizeh aii baraye tahrik dar naghaashi mi khast tark mi konad. konjkavi mara bebakhshid ama akhar kasi keh weblag mi nevisad be nooi rohash ra oryan mi konad va shayad in mozoo yaani oryan kardan rooh yeki az sefat haye khob weblag nevisi bashad keh man mi khaham sefat erfani ra ham beh an ezafeh konam. shayad shoma fekr mi konid ke bayad sabr kard va zamani ke tajrobyaat "Etefaaghaat" anbaashteh shod angah nevesht.Va shayad fekr konid ke hala in etefaaghaat bayad draamaatik ham bashad, ama man fekr mi konam az anjaaikeh shoma khob mi nevisid, pas be hich kodam az mavaaredi keh zekr shod niyazi nist.Bahaneh aii lazem nist, vaghti ke zendeghi ba hameh khobi va bdi hayash behtarin bahaneh ast.Dar zemn yek nevisandeh hamisheh khob nemi nevisad, vali mi nevisad. pas benevis.