من یک زنم
...زنی تشنه عشق و بوسه و زندگی
Monday, May 09, 2005
60 سال به همین سادگی گذشت
دیروز مراسم جشن صلح و یا یابود پایان جنگ دوم جهانی برپا شد. در برلین یک صف سی متری از مردم شمع به دست، نمادی از صلح و آرامش و مخالفت با نازیسم رو به نمایش گذاشتن و این در حالی بود که شش هزار پلیس مراقب بودن تا نو نازیستها، این تظاهرات رو به هم نزنن چرا که معتقدن هیچ دلیل وجود نداره که آلمان به هر شکلی بابت جنگ عذرخواهی بکنه!! امروز هم در مسکو مراسم یادبود کشته شدن 27 میلیون روسی در جنگ دوم برگزار شد. پوتین در سخنرانی خودش هشدار داد که که باید جلوی شروع یک جنگ سدر دیگه رو گرفت و اجازه نداد که وضعیت بعد از جنگ دوم تکرار بشه. جالبه که در گزارش بی بی سی اشاره ای به این بخش از سخنان پوتین نشده، شاید هم جایی دیگه شده اما من ندیدم!
دیروز که صحبت نازی ها رو میدیدم و اینکه معتقدن اصلا نباید این روز رو جشن گرفت و دلیل برای خوشحالی وجود نداره، داشتم فکر میکردم آیا قدرت گرقتن نازی ها و فرستادن نماینده به پارلمان، و اصلا مشروعیت چنین حزبی ، دلیل بر تکرار تاریخ نیست؟ آیا به راستی حافظه تاریخ به همین سادگی فاجعه جنگ دوم و کوره های آدمسوزی داخائو رو فراموش کرده؟ جوابش رو نمیدونم و باز هم نمیدونم آیا این معنی اش آزادی بیان و احترام گذاشتن به عقاید دیگرانه! حتی اگر اون طرف نازی باشه و اگر دستش برسه و قدرت دوباره به دست بیاره بتونه یک پاکسازی نژادی دیگه به راه بندازه؟؟